Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Περί θρησκείας...

Γράφει ο Παράγκας-Βαλές
paragas_vales@yahoo.com



Με τη βοήθεια του Θεού
Εβλεπα ημιτελικό Κυπέλλου γαύρο με Αστέρα και παρατήρησα ιδιαίτερα μια φάση. Στο γκολ της Τρίπολης ο πατήρ Νίκος Κωστένογλου άρχισε να σταυροκοπιέται, να φιλάει τα κομποσχοίνια του, τέλος πάντων να κάνει όλες τις κινήσεις που προβλέπει ο «κώδικας Αγγελου Αναστασιάδη», που όταν η ομάδα του κέρδιζε γινόταν με τη βοήθεια του Θεού και όταν έχανε έφταιγαν οι καργιόληδες οι παίκτες, οι διαιτητές, οι παράγοντες, ο Νίκος Δαδινόπουλος και δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος, αλλά σίγουρα όχι ο Αγιος Πατάπιος, ο Αγιος Εφραίμ, ο Αγιος Ονούφριος ή όποιος άλλος παίζει βασικός στην ενδεκάδα του Παραδείσου.
Επίσης, κάθε φορά που βάζει γκολ Βραζιλιάνος παίκτης -ο Κακάς είναι ο χαρακτηριστικότερος εκπρόσωπος της εν λόγω κατηγορίας-, σηκώνει τα χέρια και δείχνει τον ουρανό. Λες και οι αντίπαλοι δεν πιστεύουν στον Θεό, αλλά έχουν τοτέμ και είδωλα στα σπίτια τους. Λες και ο Κύριος όταν παίζεται μπάλα επί Γης τσιμπάει το joystick του συμπαντικού PlayStation, ξηγιέται ντρίμπλα στον Βελζεβούλη, το καρφώνει και μετά βγάζει τη φανέλα, τον μανδύα, τη χλαμύδα ή οτιδήποτε, τέλος πάντων, φοράει, λέγοντας: «Πελατάκο Σατανά, ρούφα το τρομπόνι σου, βεντούζα, ρε, βεντούζα, βάλε φωτιά στα καζάνια, σ' την έσβησα την Κόλαση, σ' το 'κλεισα το μαγαζί».
Και δεν μπορώ να το καταλάβω, μα την Παναΐα. Με τίποτα. Πώς γίνεται κάποιοι άνθρωποι που έχουν φτύσει αίμα για να αποκτήσουν τις ικανότητες, τα skills που χρειάζονται για να παίξουν επαγγελματικά ένα άθλημα, όταν καταφέρνουν να φτάσουν στον στόχο τους, που είναι το γκολ στη συγκεκριμένη περίπτωση, να ευχαριστούν γι' αυτό τον Θεό. Ο.Κ., μάγκες, πιστεύετε πολύ στον Κύριο, το καταλαβαίνω. Με τους αντιπάλους, όμως, τι γίνεται; Είναι όλοι άπιστοι; Δεν είχαν εξομολογηθεί; Σκάει λάστιχο στον δρόμο και ξηγιούνται Παναγία κατευθείαν; Είναι οπαδοί του Μάκη Παπασημακόπουλου; Κι αν τύχει και χάσει η ομάδα του ευνοούμενου του Θεού, πάλι, τι έχει γίνει; Στράβωσε ο «μεγάλος» γιατί ξέχασε να πει το «Πάτερ ημών» ο παίκτης και τον έκανε Τζίμη Πατίκα ή Φάνη Τουντζιάρη εν μια νυκτί; Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά στο δικό μου το μυαλό ποδόσφαιρο και θρησκεία δεν πάνε μαζί, ειδικότερα όσον αφορά την επίτευξη ενός γκολ και τον πανηγυρισμό έπειτα. Αγιασμό δεν κάνει κάθε χρόνο και ο γαύρος και ο βάζελος; Γιατί τα πρωταθλήματα τα παίρνει ο πρώτος; Είναι ιμιτασιόν ο παπα-βάζελος και γιοσιμούρας γνήσιος ο παπα-γαύρος ή ο Κόκκαλης έχει περισσότερα λεφτά απ' τους πολυμετοχικούς και τσιμπάει μεγαλύτερη λαμπάδα το Πάσχα;
Προσωπικά δεν πιστεύω ιδιαίτερα στον Θεό και νομίζω ότι φαίνεται από το παραπάνω κείμενο. Σέβομαι την πίστη του καθενός και την ανάγκη του να εναποθέσει τις ελπίδες του σε κάτι ανώτερο, πιο δυνατό από αυτόν, αλλά ειδικότερα όσον αφορά το ποδόσφαιρο και τα σπορ θεωρώ ότι ρόλο παίζουν, πρώτον, το ταλέντο και, δεύτερον, η δουλειά που θα ρίξει κάποιος ώστε να φτάσει να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο και να καθιερωθεί εκεί. Οσο για περιπτώσεις τύπου Κακά ή πατέρα Κωστένογλου, για τον πρώτο έχω να πω ότι και Παναγίες με χριστοκάντηλα να ξηγιότανε έπειτα από κάθε γκολ, πάλι θα σκόραρε στο επόμενο ματς γιατί είναι παικτούρα, ενώ για τον δεύτερο ότι απλώς έχει πλάκα η όλη φάση με τα κομποσχοίνια και τις λιτανείες σε κάθε παιχνίδι της ομάδας του.
Στην τελική, αν τα πράγματα ήταν έτσι, ο Μαραντόνα, που δεν νομίζω να είναι και πολύ θρήσκος, θα ήταν πιο άμπαλος απ' όλη την ομάδα του novaΣΠΟΡ FM μαζί, που ο καλύτερος επιθετικός της δεν πετυχαίνει δεξαμενόπλοιο απ' τα δύο μέτρα και ο καλύτερος αμυντικός δεν κόβει ούτε με τράπουλα αποτελούμενη μόνο από βαλέδες -μήπως, όμως, αυτό γίνεται γιατί ο κόουτς Χελάκης δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε θεούσος; Μήπως επειδή σε εκείνο το θρυλικό ματς τον είχε αποβάλει ο διαιτητής γιατί έριξε πιο πολλά καντήλια απ' όσα έχει όλη η Μητρόπολη; Για κάτσε ένα λεπτό... Μαραντόνα είπα; Ρε, αυτός δεν είναι ο θεός; Εδώ με το χέρι έβαλε γκολ και από ογδόντα χιλιάδες άτομα δεν το είδε μόνο ο διαιτητής. Πάλι το ξεφτίλισα το κείμενο, σοβαρά το άρχισα, αλλά δεν άντεξα...


Η ΑΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Συνεχίζοντας τα παραπάνω, αν παίξουν Βραζιλία - Ισραήλ, που οι Βραζιλιάνοι είναι φόλα θρήσκοι και οι Ισραηλινοί το «εκλεκτό έθνος του Θεού», ποιος θα νικήσει; Ο ΟΠΑΠ, πάντως, μπορεί και να το κλείδωνε στον «άσο»...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου