Freddo και στα μνημόσυνα

Γράφει ο Babis Παράγκας-Βαλές

paragas_vales@yahoo.com



«Freddo και στα μνημόσυνα»



Ποιο «Status» τώρα και κουραφέξαλα; Ανδρες της χρονιάς ήταν αυτοί που διάλεξε; Δεν το δέχομαι με τίποτα. Γι’ αυτό και γω, αναγνώστη μου, θα επαναστατήσω για μια φορά ακόμα και θα σου γράψω ποιοι ήταν οι πραγματικοί άνδρες της χρονιάς, οι σακουλάτοι, αυτοί που όταν ο ράφτης τούς ρωτάει για το παντελόνι «αριστερός ή δεξιός, κύριε;», απαντάνε «κάνε θήκη κι απ’ τις δυο μεριές», αυτοί τέλος πάντων που αν περάσουν από χώρο που υπάρχουν πολλές γυναίκες μετά βγαίνει στάνταρ σφουγγαρίστρα. Πάμε, λοιπόν, αλλά αντίστροφα, απ’ το τέλος στην αρχή.



7. Σωτήρης Κυργιάκος. Μπαίνει στη λίστα μόνο και μόνο για την ατάκα του φίλου μου του Jeremiah Lov σε μια κουβέντα που είχαμε. «Για όλα φταίει ο Κυργιάκος φέτος, Babis», μου λέει. «Γιατί;». «Θυμάσαι που λέγαμε τον Λυμπερόπουλο μαυρόγατα και ότι επειδή είναι ορκισμένος να μη σηκώσει κούπα στη ζωή του, άμα τον κεράσεις ελληνικό καφέ θα τον πιει με το καλαμάκι; Ε, ο Κυργιάκος έχω να σου πω ότι και στα μνημόσυνα freddo παραγγέλνει…». Μεγάλα λόγια μεγάλου ανδρός…



6. Περπαρίμ Χετεμάι. Με τη φράντζα που έσκασε μύτη στο προχθεσινό ματς με την Ξάνθη δεν θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα. Θύμισε Τάκη Ζαχαράτο από την εποχή που εμφανιζόταν στις «Μορφές» στον Πειραιά, με μαλλί κρέπα και χωρίστρα Τζεβελέκος ταυτόχρονα. Δεν προκαλεί απορία που από την εξέδρα κάποιοι σκληροί ανάμεσα στα συνθήματα φώναζαν «θεά είσαι, αγάπη μου», μια και τέτοια καπέτα ούτε ο Λάκης Γαβαλάς στα ντουζένια του.



5. Γιώργος Kαραγκούνης. Γιατί δεν μασάει πουθενά, σε κανένα γήπεδο, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος. ΑΕΚ είμαστε, αλλά να τα λέμε τα σωστά και τα ωραία. Επίσης, για την ερώτηση που του έκανε ο Ρόσι μετά το τέλος του ματς, όταν του είπε: «What is the meaning of the words “balla, re, edo balla, re paidia”, that you were shouting for the whole match?» («Τι σημαίνουν οι λέξεις “μπάλα, ρε, εδώ μπάλα, ρε παιδιά”, που φώναζες σε όλο το ματς;»).



4. Ντέμης Νικολαΐδης. Γιατί ποτέ ένας που το ‘παιζε τόσο πολύς δεν αποδείχθηκε τόσο λίγος. Κι αυτό κατόρθωμα είναι. Και γιατί ποτέ ένας που πούλησε τόση ΑΕΚοφροσύνη δεν εγκατέλειψε την ομάδα στα δύσκολα, και μάλιστα δύο φορές. Μέχρι κι ο Τσιάρτας, που είναι πιο φλώρος κι απ’ τον Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, όταν είχαν σκουρύνει τα πράγματα δεν την έκανε. Ενώ ο κοντός… Από μπάλα καντάρια, από ψυχή γραμμάρια.



3. Πάμπλο Γκαρσία. Γιατί είναι ο μόνος που έδωσε πραγματική αφορμή στον Ντιόγο για να πέσει. «Πέφτεις συνέχεια χωρίς λόγο; Θα σου δώσω εγώ έναν». Και του ξηγήθηκε το μπουκέτο που έκανε τα ΠΑΟΚια να τον τυπώσουνε σε μπλουζάκια ως άλλο Τσε Γκεβάρα, με τη λεζάντα «Comandante Pablo». Γιατί τα ΠΑΟΚια ξέρουν να αναγνωρίζουν τους πραγματικούς ήρωες. Αυτά είναι…



2. Δημήτρης Χατζηχρήστος. Γιατί έδειξε ότι η κωλοτούμπα είναι σαν το ποδήλατο. Απαξ και τη μάθεις δεν την ξεχνάς ποτέ. Πλέον περιμένουμε όλοι τη σκηνή που θα συναντηθεί τυχαία στον δρόμο με τον Ντούσκο και με μουσική υπόκρουση το «Ενα καλοκαίρι» –φέρνει και λίγο σε Κομνηνό ο Μητσάρας– θα χαμουρεύονται σε slow motion υπό τα έκπληκτα βλέμματα των περαστικών.


1. Χάρης Σιανίδης. Δεν έχει γιατί και πώς και τέτοια. Αν δεν ήταν στην πρώτη θέση των ανδρών της χρονιάς ο Χάρης, που μας έμαθε ότι κι εμείς επιτέλους μπορούμε να φορέσουμε την μπουτονιέρα μας –που ντρεπόμασταν τόσα χρόνια– και να βγούμε έξω, ποιος θα ήταν;





Η ΑΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Δηλαδή εσείς τώρα πιστεύετε ότι θα στρώσει η διαιτησία επειδή έφυγε ο «Κατάπτυστος» και ήρθε ο «Σόφο»; Πολλές φορές τα φαντάσματα στοιχειώνουν για καιρό τα σπίτια...