ΤΣΟ και ΛΟ!

Γράφει ο Babis Παράγκας-Βαλές
paragas_vales@yahoo.com

Κερνάμε ΤΣΟ και άμα λάχει και ΛΟ...

«Η κίνηση των παικτριών του Παναθηναϊκού να εμφανιστούν στην απονομή του πρωταθλήματος με μπλουζάκια που είχαν από πίσω τυπωμένο το υβριστικό σύνθημα "ΤΣΟ και ΛΟ" και την υπογραφή "Θύρα 13" ενόχλησε τον Ολυμπιακό, ο οποίος δεν αντέδρασε άμεσα διότι ήθελε να προστατεύσει το άριστο κλίμα που υπήρχε στους φιλάθλους του εν όψει των τελικών αγώνων πλέι οφ των Ανδρών, ώστε να αποφευχθούν "απαντήσεις" που θα οδηγούσαν σε βίαια επεισόδια».
Καθόμουν στο γραφείο μου στη «SportDay» όταν το μάτι μου έπεσε πάνω στο ρεπορτάζ του Κωνσταντίνου «The Body» Χατζηδημητρίου, το οποίο μου κίνησε την περιέργεια. Ετσι, πήγα στη «μαμά των σπορ», τη Βλασσοπούλου, να τη ρωτήσω τι σημαίνει «ΤΣΟ και ΛΟ».
- Ρούλα, τι πάει να πει «ΤΣΟ και ΛΟ»;
- Εεεε, χμμμ, γκουλπ, δεν μπορώ να σου πω... Ξέρεις... Εεεε...
- Τι πάει να πει, ρε παιδάκι μου, τόσο δύσκολο είναι;
- Οχι, αλλά, εεε...
- Ρε «Χάτζι», τι πάει να πει «ΤΣΟ και ΛΟ»;
- Δεν μπορώ να σου πω, ντρέπομαι.
- Ρε, τι πάθατε όλοι, τόσο δύσκολο είναι; Ρε Ρούλα;
- Δεν λέω, δεν λέω...
- Ρε Ελένη (η γραμματέας μας), εσύ ξέρεις;
- Ναι, αμέ, πάει να πει λούΤΣΟ και ξύΛΟ.
- Λούτσο;
- Ναι, αλλά με Πι αντί για Λάμδα...
-Αααα, τώρα κατάλαβα...
Αφού, λοιπόν, τελείωσα τη συζήτηση με το παπαδοκόριτσο Βλασσοπούλου, που έρχεται στη δουλειά με τα μανουάλια στα χέρια και στάνταρ λιβανιστήρι στην τσάντα, αλλά και την πιο πικάντικη και γεμάτη υποννοούμενα Ελένη, σκέφτηκα ότι σιγά, ρε παιδάκι μου, δεν έγινε και τίποτα, τι γράψανε τα κορίτσια στα μπλουζάκια και στραβώσανε τόσο πολύ στον Ολυμπιακό; Σιγά τα ωά... Μάλιστα, αν στον Θρύλο είχανε και χιούμορ, θα μπορούσαν να απαντήσουν με μια ωραία ανακοινωσούλα, να πέσει το ανάλογο γέλιο και να τελειώσει το θέμα. Ας πούμε, αν το «ΤΣΟ και ΛΟ» αφορούσε εμένα, θα τους απαντούσα εύκολα ως εξής:
Αγαπητά μου κορίτσια, κορμάρες μου, χνουδωτά μου γατάκια, που ομορφαίνετε με την παρουσία σας το ελληνικό βόλεϊ και τον αθλητισμό γενικότερα, είδα το μήνυμα στα μπλουζάκια σας και κατασυγκινήθηκα, με δάκρυα στα μάτια σας γράφω. Μόνο που, επειδή απ' ό,τι γνωρίζω ΤΣΟ δεν έχετε για να μας τον δώσετε, μάλλον τον ζητάτε να σας τον δώσουμε εμείς. Και καλά κάνετε, διότι ποιος πιο αρμόδιος να μιλήσει για ΤΣΟΥΣ από μια γυναίκα; Ισως ο Χάρης Σιανίδης ή ο Τζίμι Σόμερβιλ, ρε παιδάκι μου, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα... Οσο για το ΛΟ, εντάξει, δεν τραβάω τέτοια ζόρια, γουστάρω πιο πολύ τις τρυφερότητες και τα απαλά φιλάκια στα λαιμουδάκια, αλλά άμα εσάς το τραβάει η ψυχούλα σας και θέλετε ντε και καλά το σόπι σας και το μπερντάκι σας, χαλάω εγώ χατίρια; Με την καμία, ποτές. Οπότε ελάτε μια βόλτα από το σπίτι μου και θα κεραστείτε και τον ΤΣΟ σας και τα κωλοσκαμπιλάκια και τα πυγοραπίσματά σας θα φάτε, να γουστάρετε. Αν, παράλληλα, νομίζετε ότι επειδή είσαστε πολλές δεν θα σας καταφέρω, πλανάσθε πλάνην οικτράν. Φιλοξενώ σπίτι μου κάτι φιλαράκια από το Βέγκας που το βλέπουνε με το μακαρόνι και μένουνε Αγαμήτου και Απάρτου γωνία, δεν τους παίρνει ούτε ο ύπνος, λέμε. Οπότε και τον ΤΣΟ σας θα φάτε όλες και το ΛΟ σας και θα κάνετε και ένα ψυχικό σε αυτή την άτιμη κενωνία που ζούμε. Μένω Αγίου Μελετίου 31, Πατήσια.
Σας αγαπώ, Babis.
ΥΓ.: Βαρέστε το κουδούνι Μπέλλος, γιατί χρωστάω σε κάτι άτομα λεφτά και το 'χω αλλάξει. Τρεις φορές, με μια ελαφρά διακοπή από τη δεύτερη προς την τρίτη.
Ε, ωραίο δεν ήτανε; Ούτε παρεξηγήσεις ούτε τίποτα. Το μόνο κακό είναι ότι πάλι σοβαρά το άρχισα το κείμενο και πάλι στο τέλος ΝΙ και ΛΟ το έκανα (νιΝΙ καπέΛΟ)...

Η ΑΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
ΤΣΟ χωρίς ΛΟ γίνεται; Πλέον όχι...